Przejdź do głównej zawartości

to proste anno!

Szukaj na tym blogu

mru

Pobierz link
Facebook
Twitter
Pinterest
E-mail
Inne aplikacje

Mru.
Nie musisz pytać co.
Wiesz, że tak.
Twoje origami się tak samo składa.
Ty mrugasz, ja mrugam.

(zdjęcie stąd http://myartmagazine.com/face-paintings-valeriya-kutsan)

międzysłowami

Pobierz link
Facebook
Twitter
Pinterest
E-mail
Inne aplikacje

Komentarze

Prześlij komentarz

popularne posty

wcale nie

Nie wiem, czy inni tak mają. Ja tak mam. Wyobcowanie. Nieadekwatność i rozmowy przez szybę. Gdy wszyscy się cieszą, mi zabraknie tego jednego impulsu by się zaśmiać. Tylko się uśmiechnę. Kurtuazyjnie. Gdy zaangażowanie aż kipi. Wspólna sprawa, działanie. Tak bardzo chciałabym się włączyć. Ale jakoś mam wątpliwość, pytania. Stop. I odwrotnie. Dla mnie największe i najpiękniejsze sprawy, a ludzie wzruszają ramionami. Wydaje mi się że właśnie przeżywamy razem, coś ważnego; albo że chociaż jest dobrze i miło... I nagle w trzydzieści sekund zostaję sama na pustym placu. Sama. Czasem znajduje się człowiek, który wydaje się wiedzieć, o czym do niego mówię. Na wagę złota. Jest! A jednak nie. Jakbym nie rozumiała zasad gry. Jakbym używała innej logiki. Jakbym nie należała do tego świata. Najgorzej. Chcę Wam opowiedzieć o ogromnym i przytłaczającym poczuciu wyobcowania, które towarzyszy mi przez większość życia. Czasem mniej i rzadziej. A czasem bardzo mocno. Jakbym wylądowa

2

Moje włosy nie głaskane moje dłonie zimne czy to gęsia skórka czy jakiś szron od tych przymrozków Ciało na diecie Nie pamiętam już czy z przymusu czy z wyboru Nie pamiętam wcale ukłuć w glowie czy tam w podbrzuszu Myśli mam zazwyczaj sterylne Zazwyczaj Niedługo spadnie na to wszystko śnieg. Zzzimno.

najgorzej

Tak się bałam tej chwili, kiedy zacznę czuć. Wyobrażałam sobie wielką falę, która mnie zmiecie. I wiesz co ci powiem? Złość, nienawiść, ból, krzywda, zawód - to jest nic. Najstraszniej jest kochać. Odłożyć pancerz, stać się bezbronną. To zdecydowanie jedno z najgorszych uczuć.

MOGĘ SAMA - pilot :)

Może jesteś mamą. Twój facet zostaje z dzieckiem więc trafia się jeden na milion wolny wieczór i załóżmy, że akurat nie marzysz o odespaniu zmęczenia. Chciałabyś gdzieś wyjść, tylko... nie bardzo masz z kim. Może jesteś singielką, wokół Ciebie mnóstwo ludzi. Masz sporo znajomych, z którymi świetnie spędza się czas. Jednak zdarza się, że znajomym coś wypadnie, kumpela zawiedzie i wtedy przymusowo zostajesz w domu. Być może nie masz przyjaciół i z nikim nie dzielisz zainteresowań. A może niezależnie od życiowej konfiguracji, nie raz masz ochotę coś zrobić, gdzieś wyjść, ale nie masz z kim, więc rezygnujesz.

bo powinnam go teraz czuć

Dlaczego nic nie czuję Zamarłam i skamieniałam? Nie mogę się nawet Oddaj mi mój pierwszy szok I wstyd i strach I to uczucie gdy ziemia usuwa się spod nóg, a krew odpływa cała do palców stóp Oddaj mi mój zawód, że nie jesteś tym kim należy Ani ja tym kim mogłabym Gorzki smak straconej niewinności Chcę to sobie przypomnieć To co wymazałeś to co wymazałam Cokolwiek przyjdzie niech już przyjdzie będzie lepsze niż ta zimna Amnezja Oddaj mi mój własny ból bo powinnam go teraz czuć Cierpki żal I co tam jeszcze masz Oddaj mi moją złość, niech się obudzą furie Chcę wreszcie nienawidzić ze wszystkich sił Wywrzeszczeć Chcę to wypłakać i zwymiotować Tobie Wróć do mnie moje czucie moje oddychanie Proszę oddaj mi mnie Taką jaką mogłam być Gdyby nie ty (obraz Zdzisław Beksiński Pessimus)

Poradnik prezentowy 2017

Jeśli ktoś z Was śledzi mnie na instagramie , od dwóch tygodni słuchał o spotkaniu jakie moja wspólnota przygotowała dla kilku rodzin. W ostatni piątek można było nawet zobaczyć relację, niemal na żywo. Jej część jest jeszcze dostępna, jeśli wejdziecie na instagrama przez smartfona, o tu: Ktoś napisał mi wiadomość, że bez sensu chwalę się, że komuś pomogliśmy, a nie zrobiliśmy nic wielkiego. I ja się zgadzam z tym komentarzem. Po pierwsze wielu ludzi i organizacji pomaga bardziej, zaopatruje potrzeby rodzin lepiej, jak choćby Szlachetna Paczka, albo pomaga regularnie, a nie tylko okazjonalnie. I to jest fakt. Prawdą jest też, że się chwalę. Nie, nie tym co zrobiłam, a ile przy okazji dostałam. Jaram się tym! Poznałam ludzi, którzy niewiele materialnie posiadają, ale są ze sobą bardzo blisko, pielęgnują więzi, wspierają się, rozmawiają. Zobaczyłam że naprawdę nie trzeba wielkiego nakładu sił, jeśli kilka osób działa zgodnie we wspólnym celu. I zrozumiałam, że najczęściej na

Obsługiwane przez usługę Blogger